Terwijl hij zijn overwinningstocht maakt wordt hij van alle kanten bejubeld. Langs de straten, op de terrassen en aan de stranden. Overal waar hij komt klinkt gejuich. Mensen kleden zich van blijdschap voor hem uit. Ze zwaaien met hun handdoeken, spuiten liters zonnebrandolie op in geurige fonteinen en tooien hun hoofden met feestelijke zonnebrillen.
Hij is De Zon en hij heeft de strijd gewonnen van De Regen. Met een zelfvoldane grijns komt hij aanrijden uit het zuiden voor een nieuwe ereronde. Hij kan er geen genoeg van krijgen. En zijn publiek ook niet. Hij houdt van zijn publiek en zijn publiek houdt van hem. Zo moet het voor altijd blijven.
Vanuit het oosten komt De Wijze Wind aangewaaid: "Zon, wat doe je?". "Ik? Ik vier mijn overwinning, Wind! Ik breng licht voor mijn zonen en dochters. Door mij zal het nooit meer donker zijn. Ik breng warmte. Door mij zal het nooit meer koud zijn. De bloemen richten zich op en openen hun bloemen voor mij. Ik breng leven, zodat er nooit meer dood zal zijn."
De Wind is even stil, zoals een wijze altijd eerst nadenkt voordat hij spreekt "...... O zeker, je hebt gewonnen. Je aanhangers zijn blij. En zonder jou bestaat er inderdaad geen leven. Maar heb je ook door dat dit niet zo kan blijven? Als je De Regen geen kans geeft om terug te keren, dan is het leven wat jij brengt weer snel voorbij. Want zonder regen kan het leven niet voortbestaan.
